Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

scharf anpacken

  • 1 j-n scharf anpacken

    сущ.
    общ. энергично взять (кого-л.) в работу, резко обойтись (с кем-л.)

    Универсальный немецко-русский словарь > j-n scharf anpacken

  • 2 anpacken

    anpacken vt схва́тывать, хвата́ть
    packt an! пиль!, фас! (кома́нда соба́ке)
    Grauen packte ihn an его́ охвати́л у́жас
    anpacken бра́ться (за что-л.), приступа́ть (к чему́-л.)
    alle packen mit an все беру́тся за де́ло, никто́ не остаё́тся без де́ла, все помога́ют
    eine Sache richtig anpacken пра́вильно бра́ться за де́ло; пра́вильно подходи́ть к (како́му-л.) де́лу
    eine Sache falsch anpacken непра́вильно бра́ться за де́ло; непра́вильно подходи́ть к (како́му-л.) де́лу
    j-n hart anpacken ре́зко обойти́сь (с кем-л.); энерги́чно взять (кого-л.) в рабо́ту
    j-n scharf anpacken ре́зко обойти́сь (с кем-л.); энерги́чно взять (кого-л.) в рабо́ту
    j-n nicht gerade sanft anpacken ре́зко обойти́сь (с кем-л.); энерги́чно взять (кого-л.) в рабо́ту

    Allgemeines Lexikon > anpacken

  • 3 anpacken

    хватать < схватить>; fig. браться < взяться> (за В); scharf anpacken круто обойтись ( jemanden с Т)

    Русско-немецкий карманный словарь > anpacken

  • 4 anpacken

    vt
    1) схватывать, хватать
    pack an! — пиль!, фас! ( команда собаке)
    2) браться (за что-л.), приступать (к чему-л.)
    alle packen mit anвсе берутся за дело, никто не остаётся без дела, все помогают
    j-n hart ( scharf, nicht gerade sanft) anpacken — резко обойтись с кем-л.; энергично взять кого-л. в работу

    БНРС > anpacken

  • 5 anpacken

    ánpacken vt
    1. схва́тывать, хвата́ть

    pack an! — пиль!, фас! ( команда собаке)

    2. бра́ться (за что-л.), приступа́ть (к чему-л.)

    lle p cken mit an разг. — все беру́тся за де́ло, никто́ не остаё́тся без де́ла, все помога́ют

    ine S che rchtig [falsch] a npacken — пра́вильно [непра́вильно] бра́ться за де́ло [подходи́ть к како́му-л. де́лу]

    j-n hart [scharf, nicht gerde sanft] a npacken разг. — ре́зко обойти́сь с кем-л.; взять кого́-л. в оборо́т

    Большой немецко-русский словарь > anpacken

  • 6 резко обойтись

    adv
    gener. j-n hart anpacken (с кем-л.), j-n nicht gerade sanft anpacken (с кем-л.), j-n scharf anpacken (с кем-л.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > резко обойтись

  • 7 энергично взять в работу

    adv
    gener. (кого-л.) j-n hart anpacken, (кого-л.) j-n nicht gerade sanft anpacken, (кого-л.) j-n scharf anpacken

    Универсальный русско-немецкий словарь > энергично взять в работу

  • 8 smartly

    adverb
    1) (cleverly) clever
    2) (neatly) schmuck [[an]gestrichen]; smart, flott [gekleidet, geschnitten]
    3) (fashionably) vornehm
    4) (vigorously) hart; (sharply) scharf [zurechtweisen]; hart [anpacken]
    5) (promptly) sofort; auf der Stelle
    * * *
    adverb The soldiers stood smartly to attention; She is always smartly dressed.) schneidig
    * * *
    smart·ly
    [ˈsmɑ:tli, AM ˈsmɑ:rt-]
    1. (stylishly) schick
    2. (quickly) [blitz]schnell
    * * *
    ['smAːtlɪ]
    adv
    1) (= elegantly) schick; dress schick, flott
    2) (= cleverly) clever (inf), schlau, gewitzt; (pej) superschlau (inf), neunmalklug (pej inf)
    3) (= quickly) (blitz)schnell, fix (inf); walk rasch
    * * *
    adverb
    1) (cleverly) clever
    2) (neatly) schmuck [[an]gestrichen]; smart, flott [gekleidet, geschnitten]
    3) (fashionably) vornehm
    4) (vigorously) hart; (sharply) scharf [zurechtweisen]; hart [anpacken]
    5) (promptly) sofort; auf der Stelle
    * * *
    adv.
    elegant adv.
    schlau adv.

    English-german dictionary > smartly

  • 9 anfassen

    (trennb., hat -ge-)
    I v/t
    1. (berühren) touch, feel; (ergreifen) take hold of (auch bei der Hand nehmen); er fasste sie am Arm he seized her by the arm, he grabbed her arm; fass mich nicht an! get your hands off (me)!; zum Anfassen fig. Politiker etc.: for ( oder of) the people, accessible; Kunst etc.: hands-on art etc.; Ausstellung: auch tactile exhibition
    2. fig. (behandeln) deal with, treat; (Aufgabe) auch approach, tackle; jemanden hart / sanft anfassen be firm ( oder strict) / gentle with s.o.; jemanden mit Glacehandschuhen anfassen handle s.o. with tact ( oder with kid gloves umg.)
    II v/i (helfen) ( mit) anfassen lend ( oder give s.o.) a hand, help out
    III v/refl: sich rau anfassen be rough to the touch; sich weich etc. anfassen feel soft etc.
    * * *
    to touch; to handle; to catch hold of; to take hold of
    * * *
    ạn|fas|sen sep
    1. vt
    1) (= berühren) to touch

    fass mal meinen Kopf anjust feel my head

    2)

    (= bei der Hand nehmen) jdn anfassen — to take sb's hand, to take sb by the hand

    fasst euch an!hold hands!

    3) (fig) (= anpacken) Problem to tackle, to go about; (= behandeln) Menschen to treat
    4) (geh = befallen) to seize
    2. vi
    1) (= berühren) to feel
    2)

    (= mithelfen) mit anfassen — to give a hand

    3) (fig)

    zum Anfassen (Sache) — accessible; Mensch auch approachable

    3. vr
    (= sich anfühlen) to feel

    es fasst sich weich anit feels or is soft (to the touch)

    * * *
    (to touch or hold with the hand: Please wash your hands before handling food.) handle
    * * *
    an|fas·sen
    I. vt
    etw \anfassen to touch sth
    die Lebensmittel bitte nicht \anfassen please do not handle the groceries
    fass mal ihre Stirn an, wie heiß die ist! feel how hot her forehead is!
    fass mich nicht an! don't [you] touch me!
    jdn \anfassen to take hold of sb
    jdn [an etw dat] \anfassen (packen) to grab hold of sb [by sth]
    3. (bei der Hand nehmen)
    jdn an der Hand fassen to take sb by the hand [or sb's hand]
    sich [o einander] \anfassen (geh) to join [or hold] hands, to take one another's hand
    etw \anfassen to tackle sth
    etw falsch [o verkehrt] /richtig \anfassen to go about sth in the wrong/right way
    jdn/ein Tier hart [o scharf] /sachte \anfassen to treat [or handle] sb/an animal harshly/gently
    6.
    zum A\anfassen (fam) approachable, accessible
    ein Politiker zum A\anfassen a politician of the people
    EDV zum A\anfassen data processing [or computing] [or EDP] made easy
    II. vi
    [etw irgendwo] \anfassen to touch [sth somewhere]
    fass mal an! weich, nicht? feel that! it's soft isn't it?
    mit \anfassen to lend [or give] a hand
    III. vr (sich anfühlen) to feel
    es fasst sich rau an it feels rough
    * * *
    1.
    1) (fassen, halten) take hold of
    2) (berühren) touch
    4) (angehen) approach, tackle < problem, task, etc.>
    5) (behandeln) treat < person>
    2.
    intransitives Verb (mithelfen)

    [mit] anfassen — lend a hand

    * * *
    anfassen (trennb, hat -ge-)
    A. v/t
    1. (berühren) touch, feel; (ergreifen) take hold of (auch bei der Hand nehmen);
    er fasste sie am Arm he seized her by the arm, he grabbed her arm;
    fass mich nicht an! get your hands off (me)!;
    zum Anfassen fig Politiker etc: for ( oder of) the people, accessible; KUNST etc hands-on art etc; Ausstellung: auch tactile exhibition
    2. fig (behandeln) deal with, treat; (Aufgabe) auch approach, tackle;
    jemanden hart/sanft anfassen be firm ( oder strict)/gentle with sb;
    jemanden mit Glacehandschuhen anfassen handle sb with tact ( oder with kid gloves umg)
    B. v/i (helfen)
    (mit) anfassen lend ( oder give sb) a hand, help out
    C. v/r:
    sich rau anfassen be rough to the touch;
    anfassen feel soft etc
    * * *
    1.
    1) (fassen, halten) take hold of
    2) (berühren) touch
    4) (angehen) approach, tackle <problem, task, etc.>
    5) (behandeln) treat < person>
    2.
    intransitives Verb (mithelfen)

    [mit] anfassen — lend a hand

    * * *
    v.
    to catch hold of expr.
    to handle v.
    to take hold of expr.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > anfassen

  • 10 attack

    1.
    [ə'tæk]transitive verb
    1) angreifen; (ambush, raid) überfallen; (fig.): (criticize) attackieren
    2) [Krankheit:] befallen
    3) (start work on) in Angriff nehmen
    4) (act harmfully on) angreifen [Metall, Oberfläche]
    2. intransitive verb 3. noun
    1) (on enemy) Angriff, der; (on person) Überfall, der; (fig.): (criticism) Attacke, die; Angriff, der
    2)

    make a spirited attack on something(start) etwas beherzt in Angriff nehmen

    3) (of illness, lit. or fig.) Anfall, der
    * * *
    [ə'tæk] 1. verb
    1) (to make a sudden, violent attempt to hurt or damage: He attacked me with a knife; The village was attacked from the air.) angreifen
    2) (to speak or write against: The Prime Minister's policy was attacked in the newspapers.) angreifen
    3) ((in games) to attempt to score a goal.) angreifen
    4) (to make a vigorous start on: It's time we attacked that pile of work.) in Angriff nehmen
    2. noun
    1) (an act or the action of attacking: The brutal attack killed the old man; They made an air attack on the town.) der Angriff
    2) (a sudden bout of illness: heart attack; an attack of 'flu.) der Anfall
    * * *
    at·tack
    [əˈtæk]
    I. n
    1. (assault) Angriff m
    all-out \attack Großangriff m
    to launch [or make] an \attack against [or on] sb/sth einen Angriff auf jdn/etw unternehmen [o starten], jdn/etw angreifen
    to be [or go] on the \attack zum Angriff übergehen
    to be [or come] under \attack angegriffen werden
    2. (bout) Anfall m
    he is embarrassed by his \attacks of shyness es ist ihm peinlich, dass ihn immer wieder die Schüchternheit überkommt
    asthma \attack Asthmaanfall m
    \attack of the giggles Lachanfall m
    \attack of hysteria hysterischer Anfall
    3. no pl (severe criticism) Angriff m
    to come under \attack unter Beschuss geraten fig
    4. (in team sports) Angriff m
    the team has a strong \attack die Mannschaft ist sehr angriffsstark
    to be strong in [or AM on] \attack angriffsstark sein
    5.
    the best method of defence is \attack ( prov) Angriff ist die beste Verteidigung prov
    II. vt
    to \attack sb/sth jdn/etw angreifen
    to \attack sb dog jdn anfallen; criminal jdn überfallen
    2. (cause damage)
    to \attack sb/sth illness, pest, insects jdn/etw angreifen
    these rose bushes are being \attacked by greenfly diese Rosensträucher sind vollkommen verlaust
    3. SPORT (try to score)
    to \attack the ball/goal den Ball/das Tor angreifen
    4. ( fig: tackle)
    to \attack a problem ein Problem anpacken [o angehen] [o in Angriff nehmen
    to \attack sth sich akk über etw akk hermachen, über etw akk herfallen
    to \attack the fridge den Kühlschrank plündern
    III. vi angreifen
    * * *
    [ə'tk]
    1. n
    1) (MIL, SPORT fig) Angriff m (on auf +acc)

    to be under attack — angegriffen werden; (fig also) unter Beschuss stehen

    to launch an attackeinen Angriff vortragen or machen (on auf +acc ); (on sb's character) angreifen (

    on +acc )

    2. vt
    1) (MIL, SPORT fig) angreifen; (from ambush, in robbery etc) überfallen
    2) (= tackle) task, problem, sonata in Angriff nehmen
    3) (MED illness) befallen
    3. vi
    angreifen
    * * *
    attack [əˈtæk]
    A v/t
    1. angreifen ( auch MIL, SPORT, Schach etc), anfallen, überfallen
    2. fig angreifen, herfallen über (akk), attackieren, scharf kritisieren
    3. fig eine Arbeit etc in Angriff nehmen, anpacken, über eine Mahlzeit etc herfallen
    4. fig
    a) befallen (Krankheit)
    b) CHEM angreifen, anfressen:
    5. MUS den Ton (sicher oder genau) ansetzen, einsetzen mit
    B v/i
    1. angreifen ( auch SPORT etc)
    2. MUS ein-, ansetzen
    C s
    1. Angriff m ( auch MIL, SPORT, Schach etc), Überfall m (on, upon auf akk):
    attack is the best form of defence (US defense) Angriff ist die beste Verteidigung (a. fig);
    be under attack angegriffen werden;
    attack in waves MIL rollender Angriff;
    attack dog US auf den Mann dressierter Hund
    2. fig Angriff m, Attacke f, (scharfe) Kritik:
    be (to come) under attack unter Beschuss stehen (kommen)
    3. MED Attacke f, Anfall m:
    attack of fever Fieberanfall m;
    attack of giddiness Schwindelanfall
    4. fig Inangriffnahme f (einer Arbeit etc)
    5. CHEM Angriff m, Einwirkung f (on, upon auf akk):
    6. MUS (sicherer oder genauer) Ein- oder Ansatz, (Jazz) Attacke f
    * * *
    1.
    [ə'tæk]transitive verb
    1) angreifen; (ambush, raid) überfallen; (fig.): (criticize) attackieren
    2) [Krankheit:] befallen
    3) (start work on) in Angriff nehmen
    4) (act harmfully on) angreifen [Metall, Oberfläche]
    2. intransitive verb 3. noun
    1) (on enemy) Angriff, der; (on person) Überfall, der; (fig.): (criticism) Attacke, die; Angriff, der
    2)

    make a spirited attack on something (start) etwas beherzt in Angriff nehmen

    3) (of illness, lit. or fig.) Anfall, der
    * * *
    (on) n.
    Überfall -¨e (auf) m. n.
    Anfall -¨e m.
    Angriff -e m.
    Anschlag -¨e m. v.
    angreifen v.
    attackieren v.
    einen Anschlag verüben auf ausdr.

    English-german dictionary > attack

  • 11 corripio

    cor-ripio, ripuī, reptum, ere (con u. rapio), I) anpacken, derb anfassen, in Haft, Eile ergreifen, 1) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: ferrum (Schwert), Verg.: magnam hastam, Verg.: arma, Vell.: arma adversus exteros pro libertate, Flor.: sacram effigiem, Verg. – Cacum corripit in nodum complexus (Alcides), Verg.: quas (volucres) corripuit serpens, Ov.: correptam Graeco verbo monuit, packt sie (an der Hand) und usw., Tac.: lora manu, Ov.: singulos manu, Curt.: manu arma virumque (v. Elefanten), Curt.: caput alcis morsu, Plin.: aurem alcis morsu, Val. Max.: sinistrā c. alqm dextrāque ferire bis pugione, Auct. b. Alex. – c. ambustum torrem ab ara, Verg. – β) von lebl. Subjj., ergreifen, v. Feuer, postquam ignis (rogi) corpus eius corripuit, Val. Max.: ignis inferiora aliquando corripit, Sen.: ignes terrā editi villas arva vicos passim corripiebant, Tac.: ipsas ignes corripuere casas, Ov.: quae (flamma) plurima vento corripuit tabulas, Verg.: correpti flammā alii sunt, alii ambusti afflatu vaporis (Gluthauch), Liv.: improviso igne correptae naves conflagraverunt, Macr.: turbine caelesti subito correptus et igni (Blitze), Verg. – vom Wasser, quod flumen, ubi appositae crepidinis fastigium excesserit, urbis tecta corriperet, nisi essent specus lacusque, qui exciperent, Curt. – b) auf- u. zusammenraffen, α) wegnehmend, αα) im guten Sinne, omnes suas res, Auct. b. Alex.: naves, quae forte paratae (sunt), Verg. – ββ) im üblen Sinne, einer Sache sich bemeistern, etw. in Beschlag nehmen,summa cum licentia naves, Val. Max. – u. eine Pers. zur Gefangennahme, zur Haft aufgreifen, überfallen, aufheben, iis, qui longius a castris processerant, correptis, Caes.: ipsi (magi) corripiuntur a pluribus, Iustin.: quos corripi atque interfici iussit, Caes.: hominem corripi ac suspendi in oleastro iussit, Cic. – β) erhebend aufraffen, eilends erheben, corpus de terra, Lucr., e stratis, Verg., ex somno, Lucr. – c. se, sich eilends aufmachen (s. Ruhnk. Ter. Hec. 3, 3, 5. Heinse Verg. Aen. 6, 472), absol., corripuit se repente et abiit, Plaut.: tandem corripuit sese, atque inimica refugit in nemus umbriferum, Verg. – m. Ang. von wo? od. wohin? c. se inde, sich eilends fortmachen, Ter.: se intro, sich hurtig hineinbegeben, hurtig eintreten, Ter.: se ad filiam, Plaut.

    2) übtr.: a) ein Besitztum zusammenraffen, an sich raffen od. reißen, etw. in Beschlag nehmen, erpressen, einer Sache sich bemächtigen, pecuniam, Cic.: pecunias, Cic. u. Tac.: aliena, Plin. ep.: bona vivorum et mortuorum usque quaeque, Suet.: fasces (Abzeichen der konsul. Gewalt), Sall.: u. so fasces atque insignia consulis, Vell.: communis victoriae praemia, Iustin.: omnium partes c. atque complecti, an sich reißen und in sich vereinigen, Nep.: anxiis sordibus magnas opes, Val. Max.: undique pecunias quasi in subsidium, Tac. – b) als Ankläger über jmd. herfallen, jmd. angreifen (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, Tac. – m. Ang. weswegen? Aemilia Lepida a delatoribus corripitur ob servum adulterum, Tac. – m. Ang. wozu? passim delationes, et locupletissimus quisque in praedam correpti, Tac. – c) mit tadelnden, scheltenden Worten über jmd. od. etw. herfallen, jmd. od. etw. herunterreißen, mitnehmen, scharf tadeln, c. consules, Liv.: alcis securitatem, Plin. ep.: heus tu, numquamne fecisti, quod a patre corripi posset? Plin. ep. – alqm non inimice corripere, sed paene patrie monere, Quint.: alqm graviter, Suet.: alqm acrius severiusque, Plin. ep.: alqm c. quasi nimis fortiter incauteque progressum, jmdm. den gleichs. allzukühnen und unvorsichtigen Schritt verweisen, Plin. ep. – alqm dictis, Ov.: adulationes gravissimo edicto, Suet.: oft im Passiv, clamoribus maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – m. Ang. weshalb? durch ob u. Akk., ob haec correptus, Suet. – oder durch einen Satz m. quod u. Konj., corripuit consulares, quod non de rebus gestis senatui scriberent, Suet.: populum quam potuit gravissimā oratione corripuit, quod eam potestatem bis sibi detulisset, Val. Max. – od. durch einen Satz m. cur u. Konj., ab eo correptus (zur Rede gestellt), cur ambularem, Plin. ep. 3, 5, 16. – d) jmd. krankhaft, verderblich ergreifen, befallen, v. Hitze u. Regen, modo (segetes) sol nimius, nimius modo corripit imber, Ov. – v. Gifthauch des Wassers, caeco corripi veneno, Lucr. – v. Rost, ferrum robigo corripiet, Solin. 1, 55. – von Krankheit u. dgl., nec singula morbi corpora corripiunt, Verg. georg. 3, 472: oft im Passiv, corripi febre, Plin.: corripi adversā valetudine, Iustin.: corripi morbo comitiali, Suet., od. vitio comitiali, Sen. u. Plin.: corripi morbo gravi, Val. Max.: corripi subito et gravissimo morbo, Cels.: corripi exitiabili morbo, Tac.: corripi subitā vi morbi, Val. Max.: corripi bis morbo inter res agendas, Suet.: corripi hoc malo (Epilepsie), Scrib.: corripi capitis dolore, Scrib., oculorum dolore, Eutr.: pedum dolore, Plin. ep.: stomachi dolore, Scrib. – od. hinraffen, quo celerius eiusmodi tempestates (epidemische Zeiten, Stürme) corripiunt (verst. homines), eo maturius etc., Cels.: im Passiv, corripi subitā morte, Curt.: absol., si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed etc., Cels. 3, 27, 1. – e) jmd. leidenschaftlich ergreifen, hinreißen, übermannen,hunc plausus plebisque patrumque corripuit, Verg. georg. 2, 508 sqq. – gew. im Passiv, correptus misericordiā, Suet.: pueruli sui nimio amore correptus, Val. Max.: novercae Stratonices infinito amore correptus, Val. Max.: duplici ardore (näml. amoris et vini) correptus, Prop.: visae correptus imagine formae, hingerissen, bezaubert, Ov.

    II) in sich zusammenraffen, zusammennehmen, 1) im Gange beschleunigen, a) übh.: pedes, Sen. poët.: u. (im Bilde) tarda necessitas leti corripuit gradum, Hor. – b) einen Weg schleunig antreten od. zurücklegen und einen Raum schleunig zurücklegen, viam, Verg., Ov. u. Plin. ep.: iter, Val. Max.: campum, spatia, Verg.

    2) in sich zusammennehmend verkürzen, a) (als gramm. t. t.) in der Aussprache verkürzen, schärfen (Ggstz. producere, extendere), syllabam, verba, Quint.: correptae litterae syllabaeve, Quint.: singularis rectus casus correptus ( wie trabs aus trabes), Varro LL.: illis mos erat (fulgēre) correptā syllabā uti, ut dicerent fulgĕre, Sen. – b) in der Ausdehnung verkürzen, beschränken, α) der Zahl, Menge nach: c. nimium omnia (in der Rede), Quint.: singulos missus a septenis spatiis ad quina, Suet.: c. ludorum ac munerum impensas, Suet. – β) der Zeitdauer nach: numina corripiant moras, mögen kürzen die Frist, Ov. met. 9, 282: ut difficiles puerperiorum tricas Iuno mulceat corripiatque Lucina? Arnob. 3, 21. – / Vulg. Plusqu.-Perf. corrupuerat, Gran. Licin. p. 27, 9 Bonn. – Partiz. Perf.-Pass. corruptus vulgär = correptus, Paul. sent. 5, 4, 13.

    lateinisch-deutsches > corripio

  • 12 corripio

    cor-ripio, ripuī, reptum, ere (con u. rapio), I) anpacken, derb anfassen, in Haft, Eile ergreifen, 1) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: ferrum (Schwert), Verg.: magnam hastam, Verg.: arma, Vell.: arma adversus exteros pro libertate, Flor.: sacram effigiem, Verg. – Cacum corripit in nodum complexus (Alcides), Verg.: quas (volucres) corripuit serpens, Ov.: correptam Graeco verbo monuit, packt sie (an der Hand) und usw., Tac.: lora manu, Ov.: singulos manu, Curt.: manu arma virumque (v. Elefanten), Curt.: caput alcis morsu, Plin.: aurem alcis morsu, Val. Max.: sinistrā c. alqm dextrāque ferire bis pugione, Auct. b. Alex. – c. ambustum torrem ab ara, Verg. – β) von lebl. Subjj., ergreifen, v. Feuer, postquam ignis (rogi) corpus eius corripuit, Val. Max.: ignis inferiora aliquando corripit, Sen.: ignes terrā editi villas arva vicos passim corripiebant, Tac.: ipsas ignes corripuere casas, Ov.: quae (flamma) plurima vento corripuit tabulas, Verg.: correpti flammā alii sunt, alii ambusti afflatu vaporis (Gluthauch), Liv.: improviso igne correptae naves conflagraverunt, Macr.: turbine caelesti subito correptus et igni (Blitze), Verg. – vom Wasser, quod flumen, ubi appositae crepidinis fastigium excesserit, urbis tecta corriperet, nisi essent specus lacusque, qui exciperent, Curt. – b) auf- u. zusammenraffen, α) wegnehmend, αα) im guten Sinne, omnes
    ————
    suas res, Auct. b. Alex.: naves, quae forte paratae (sunt), Verg. – ββ) im üblen Sinne, einer Sache sich bemeistern, etw. in Beschlag nehmen,summa cum licentia naves, Val. Max. – u. eine Pers. zur Gefangennahme, zur Haft aufgreifen, überfallen, aufheben, iis, qui longius a castris processerant, correptis, Caes.: ipsi (magi) corripiuntur a pluribus, Iustin.: quos corripi atque interfici iussit, Caes.: hominem corripi ac suspendi in oleastro iussit, Cic. – β) erhebend aufraffen, eilends erheben, corpus de terra, Lucr., e stratis, Verg., ex somno, Lucr. – c. se, sich eilends aufmachen (s. Ruhnk. Ter. Hec. 3, 3, 5. Heinse Verg. Aen. 6, 472), absol., corripuit se repente et abiit, Plaut.: tandem corripuit sese, atque inimica refugit in nemus umbriferum, Verg. – m. Ang. von wo? od. wohin? c. se inde, sich eilends fortmachen, Ter.: se intro, sich hurtig hineinbegeben, hurtig eintreten, Ter.: se ad filiam, Plaut.
    2) übtr.: a) ein Besitztum zusammenraffen, an sich raffen od. reißen, etw. in Beschlag nehmen, erpressen, einer Sache sich bemächtigen, pecuniam, Cic.: pecunias, Cic. u. Tac.: aliena, Plin. ep.: bona vivorum et mortuorum usque quaeque, Suet.: fasces (Abzeichen der konsul. Gewalt), Sall.: u. so fasces atque insignia consulis, Vell.: communis victoriae praemia, Iustin.: omnium partes c. atque complecti, an sich reißen und in sich vereinigen, Nep.: anxiis
    ————
    sordibus magnas opes, Val. Max.: undique pecunias quasi in subsidium, Tac. – b) als Ankläger über jmd. herfallen, jmd. angreifen (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, Tac. – m. Ang. weswegen? Aemilia Lepida a delatoribus corripitur ob servum adulterum, Tac. – m. Ang. wozu? passim delationes, et locupletissimus quisque in praedam correpti, Tac. – c) mit tadelnden, scheltenden Worten über jmd. od. etw. herfallen, jmd. od. etw. herunterreißen, mitnehmen, scharf tadeln, c. consules, Liv.: alcis securitatem, Plin. ep.: heus tu, numquamne fecisti, quod a patre corripi posset? Plin. ep. – alqm non inimice corripere, sed paene patrie monere, Quint.: alqm graviter, Suet.: alqm acrius severiusque, Plin. ep.: alqm c. quasi nimis fortiter incauteque progressum, jmdm. den gleichs. allzukühnen und unvorsichtigen Schritt verweisen, Plin. ep. – alqm dictis, Ov.: adulationes gravissimo edicto, Suet.: oft im Passiv, clamoribus maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – m. Ang. weshalb? durch ob u. Akk., ob haec correptus, Suet. – oder durch einen Satz m. quod u. Konj., corripuit consulares, quod non de rebus gestis senatui scriberent, Suet.: populum quam potuit gravissimā oratione corripuit, quod eam potestatem bis sibi detulisset, Val. Max. –
    ————
    od. durch einen Satz m. cur u. Konj., ab eo correptus (zur Rede gestellt), cur ambularem, Plin. ep. 3, 5, 16. – d) jmd. krankhaft, verderblich ergreifen, befallen, v. Hitze u. Regen, modo (segetes) sol nimius, nimius modo corripit imber, Ov. – v. Gifthauch des Wassers, caeco corripi veneno, Lucr. – v. Rost, ferrum robigo corripiet, Solin. 1, 55. – von Krankheit u. dgl., nec singula morbi corpora corripiunt, Verg. georg. 3, 472: oft im Passiv, corripi febre, Plin.: corripi adversā valetudine, Iustin.: corripi morbo comitiali, Suet., od. vitio comitiali, Sen. u. Plin.: corripi morbo gravi, Val. Max.: corripi subito et gravissimo morbo, Cels.: corripi exitiabili morbo, Tac.: corripi subitā vi morbi, Val. Max.: corripi bis morbo inter res agendas, Suet.: corripi hoc malo (Epilepsie), Scrib.: corripi capitis dolore, Scrib., oculorum dolore, Eutr.: pedum dolore, Plin. ep.: stomachi dolore, Scrib. – od. hinraffen, quo celerius eiusmodi tempestates (epidemische Zeiten, Stürme) corripiunt (verst. homines), eo maturius etc., Cels.: im Passiv, corripi subitā morte, Curt.: absol., si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed etc., Cels. 3, 27, 1. – e) jmd. leidenschaftlich ergreifen, hinreißen, übermannen,hunc plausus plebisque patrumque corripuit, Verg. georg. 2, 508 sqq. – gew. im Passiv, correptus misericordiā, Suet.: pueruli sui nimio amore correptus, Val. Max.: novercae Stratonices infinito amore
    ————
    correptus, Val. Max.: duplici ardore (näml. amoris et vini) correptus, Prop.: visae correptus imagine formae, hingerissen, bezaubert, Ov.
    II) in sich zusammenraffen, zusammennehmen, 1) im Gange beschleunigen, a) übh.: pedes, Sen. poët.: u. (im Bilde) tarda necessitas leti corripuit gradum, Hor. – b) einen Weg schleunig antreten od. zurücklegen und einen Raum schleunig zurücklegen, viam, Verg., Ov. u. Plin. ep.: iter, Val. Max.: campum, spatia, Verg.
    2) in sich zusammennehmend verkürzen, a) (als gramm. t. t.) in der Aussprache verkürzen, schärfen (Ggstz. producere, extendere), syllabam, verba, Quint.: correptae litterae syllabaeve, Quint.: singularis rectus casus correptus ( wie trabs aus trabes), Varro LL.: illis mos erat (fulgēre) correptā syllabā uti, ut dicerent fulgĕre, Sen. – b) in der Ausdehnung verkürzen, beschränken, α) der Zahl, Menge nach: c. nimium omnia (in der Rede), Quint.: singulos missus a septenis spatiis ad quina, Suet.: c. ludorum ac munerum impensas, Suet. – β) der Zeitdauer nach: numina corripiant moras, mögen kürzen die Frist, Ov. met. 9, 282: ut difficiles puerperiorum tricas Iuno mulceat corripiatque Lucina? Arnob. 3, 21. – Vulg. Plusqu.-Perf. corrupuerat, Gran. Licin. p. 27, 9 Bonn. – Partiz. Perf.-Pass. corruptus vulgär = correptus, Paul. sent. 5, 4, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corripio

  • 13 anfassen

    an|fas·sen
    vt
    1) ( berühren)
    etw \anfassen to touch sth;
    die Lebensmittel bitte nicht \anfassen please do not handle the groceries;
    fass mal ihre Stirn an, wie heiß die ist! feel how hot her forehead is!;
    fass mich nicht an! don't [you] touch me!
    jdn \anfassen to take hold of sb;
    jdn [an etw dat] \anfassen ( packen) to grab hold of sb [by sth]
    jdn an der Hand fassen to take sb by the hand [or sb's hand];
    sich [o einander] \anfassen ( geh) to join [or hold] hands, to take one another's hand
    4) ( anpacken)
    etw \anfassen to tackle sth;
    etw falsch [o verkehrt] /richtig \anfassen to go about sth in the wrong/right way
    5) ( behandeln)
    jdn/ ein Tier hart [o scharf] /sachte \anfassen to treat [or handle] sb/an animal harshly/gently
    WENDUNGEN:
    zum A\anfassen ( fam) approachable, accessible;
    ein Politiker zum A\anfassen a politician of the people;
    EDV zum A\anfassen data processing [or computing] [or EDP] made easy
    vi
    1) ( berühren)
    [etw irgendwo] \anfassen to touch [sth somewhere];
    fass mal an! weich, nicht? feel that! it's soft isn't it?
    2) ( mithelfen)
    mit \anfassen to lend [or give] a hand
    vr ( sich anfühlen) to feel;
    es fasst sich rau an it feels rough

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > anfassen

  • 14 derb

    1) Material, Kleidung: fest кре́пкий. grob гру́бый. Tuch пло́тный
    2) Haut, Gesichtszüge гру́бый. Hände кре́пкий
    3) Pers, Verhalten, Ausdruck, Stimme: grob гру́бый. Verweis: scharf ре́зкий. adv гру́бо, ре́зко. jdn. derb anfassen <anpacken, behandeln> обходи́ться обойти́сь с кем-н. гру́бо <без церемо́ний>
    4) Junge, Kerl: robust здорове́нный, дю́жий
    5) Schlag, Händedruck, Griff си́льный, кре́пкий. adv: anfassen гру́бо. schlagen гру́бо, си́льно
    6) Gestein кру́пный
    7) derbe Kost гру́бая пи́ща

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > derb

См. также в других словарях:

  • anpacken — anrühren (umgangssprachlich); mithelfen; anfassen * * * ạn||pa|cken 〈V. tr.; hat〉 1. kräftig anfassen, angreifen, zugreifen 2. 〈umg.〉 beginnen, herangehen (Arbeit), handhaben ● wir müssen die Sache anders anpacken; jmdn. hart, fest, streng… …   Universal-Lexikon

  • angreifen — überfallen; attackieren; anfallen; offensiv vorgehen; Zähne zeigen; hart rangehen (umgangssprachlich) * * * an|grei|fen [ angrai̮fn̩], griff an, angegriffen <tr.; hat: 1. a) in feindlicher Ab …   Universal-Lexikon

  • Ochs — 1. Abgetriebene Ochsen geben zähes Fleisch. 2. Alt ochsen tretten hart. – Franck, II, 14b; Lehmann, II, 27, 32; Körte, 4637; Braun, I, 3116. Die Russen: Ein alter Ochs tritt fest auf, das Kalb springt von einer Seite zur andern. (Altmann VI,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • angreifen — 1. a) anfallen, angehen, anstürmen, attackieren, bestürmen, das Feuer/die Feindseligkeiten eröffnen, den Kampf beginnen, eine Offensive einleiten/starten, herfallen, offensiv werden, sich stürzen, überfallen, sich werfen, zum Angriff/zur… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Das sogenannte Böse — ist ein Buch des Verhaltensforschers Konrad Lorenz aus dem Jahr 1963. Er behandelt darin den Ursprung von und den Umgang mit der Aggression, das heißt dem von Lorenz so gedeuteten innerartlichen, „auf den Artgenossen gerichteten Kampftrieb von… …   Deutsch Wikipedia

  • Eisen — Ferrum; Fe (Symbol) * * * Ei|sen [ ai̮zn̩], das; s: weißlich graues, schweres Metall, das leicht rostet: das Tor ist aus Eisen. * * * ei|sen 〈V. intr.; du eist od. eisest; hat〉 Eis gewinnen * * * Ei|sen [gleichbed. mhd. ɪ̄se[r]n (ahd. ɪ̄sarn =… …   Universal-Lexikon

  • angreifen — ạn·grei·fen (hat) [Vt/i] 1 (jemanden / etwas) angreifen meist mit Waffen gegen jemanden / etwas zu kämpfen beginnen, um ihn / es zu schädigen oder zu zerstören ≈ attackieren <den Feind, eine feindliche Stellung angreifen> 2 (etwas)… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Sache — Sạ·che die; , n; 1 meist Sg; ein Vorgang, eine Situation oder ein Ereignis, die nicht genau bezeichnet werden, weil sie bekannt sind ≈ Angelegenheit <eine ernste, feine, gewagte, gute, hoffnungslose, unangenehme, wichtige Sache; eine Sache… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»